Rossini (1792-1868), grande músico italiano, sobresaíu na composición de óperas con obras tan famosas coma O barbeiro de Sevilla, Guillermo Tell, La Cenerentola ou A italiana en Alxer… O tratamento da voz, dun virtuosismo tal que moitas óperas apenas podían ser interpretadas polos solistas da súa época, xunto co salientable tratamento orquestral contribuíron enormemente a prestixiar a súa obras.
As oberturas destas óperas son mostras dese virtusismo vocal traspasado ao plano instrumental. Estas pezas, que se interpretan antes do primeiro acto cuxo fin consiste en ir metendo en ambiente ao público anticipándolle os temas que vai escoitar a continuación, chegaron a ser na actualidade obras independentes onde a orquestra e as súas seccións amosan o seu dominio técnico e musical.
A obertura da ópera A italiana en Alxer constitúe un exemplo moi didáctico do estilo rossiniano: introdución lenta, contrastes dinámicos acentuados, velocidade endiablada, momentos solistas fermosos e difíciles, diálogos entre seccións da orquestra… O óboe, o clarinete e a frauta traveseira xogan un importante papel. A versión que ofrecemos apórtanos pureza, melodías cristalinas, viveza e brío na interpretación…